Hermes Un Jardin Sur Le Nil to mój ulubiony Hermesowy ogródek. Dominuje w nim soczysta i owocowa zieleń mango oraz rześka świeżość grejpfruta, a wszystko oparte na irysowo-drzewnej bazie. Ta soczysta zieleń trwa na skórze całkiem długo, niesamowicie orzeźwiając, ale i bardzo się wyróżniając. Nie znam drugiego takiego zapachu. Jest unikatowy, oryginalny i bardzo piękny w swej wysublimowanej świeżości. Genialne perfumy pasujące obojgu płci.

Lorenzo Villoresi Yerbamate – kojarzy mi się z bardzo idyllicznym krajobrazem, z ukwieconą łąką w słoneczny letni dzień. Nuty zielonej herbaty, mate, siana, trawy, cytrusów, ziół, kwiatów zostały z wyczuciem posypane uroczym, nieco oldskulowym pudrem. Zapach jest słoneczny, bardzo pozytywny i – podobnie jak powyższy Hermes – oryginalny i niepowtarzalny. Pachnie przy tym bardzo naturalnie. Nie da się przejść obok niego obojętnie. Zapachowe cudo.

Frederic Malle Geranium Pour Monsieur to przykład zupełnie innego podejścia do świeżości w perfumach. Główna nuta to cytrusowo-mentolowe-różane geranium, wzmocnione miętą i osadzone na delikatnej kadzidlano-drzewnej bazie. Zapach niezwykle naturalny, dojrzale męski, w pierwszej fazie bardzo mocno orzeźwiający. Rzecz dla koneserów i poszukiwaczy zapachów niebanalnych. Świeżość na lato w kompletnie niecodziennym wydaniu.

Davidoff Cool Water – niezastąpiony klasyk, po którego sięgam trochę zbyt rzadko. Ta ponadczasowa kompozycja jest wzorcem świeżości w perfumach. Mistrzowskie połączenie cytrusów, lawendy, kwiatów, ambry, nut drzewnych i słynnej molekuły dihydromyrcenol, choć samo w sobie nie pachnie ani morską wodą, ani piaskiem ani słońcem, utrwaliło się (siła nazwy i marketingu) jako orzeźwiający zapach „chłodnej wody”. Ale Cool Water to daleko więcej, niż tylko perfumowy „orzeźwiacz”. To pełnoprawne, piękne, męskie, całoroczne i bardzo uniwersalne perfumy. Nie ma mowy o pomyłce, gdy sięgamy po ten zapach. Owszem, może nieco „moralnie zużyty” (swego czasu nachalnie kopiowany nie tylko w formie perfum, ale i środków czystości czy samochodowych choinek zapachowych), ale dla mnie (i nie tylko dla mnie) wciąż atrakcyjny, a także ze sporym ładunkiem sentymentu…

Dior Homme Cologne – choć nie pachnie już tak, jak jego poprzednia wersja (i nie chodzi mi tu o brązowy płyn, ale już o białą wersję widoczną na zdjęciu poniżej, moim zdaniem po cichu zmienioną i pozbawioną świetnego, mocnego, biało-piżmowego finiszu), wciąż pozostaje pozycją, po którą chętnie sięgam latem, szczególnie o poranku. Cytrusowo-kwiatowe, delikatne, „mgiełkowe” orzeźwienie, które trzyma się skóry przez kilka godzin, za to za sprawą dodania w bazie mchu, sprawia dużą frajdę. Ale nie dajmy się zwieść jego krotochwilności. To zapach, który latem świetnie sprawdzi się też do białej koszuli na uroczyste chwile czy choćby – po prostu – do pracy. Jest w nim elegancki męski sznyt. Wszak to Dior.

No to jeszcze jeden Dior. Eau Sauvage Cologne – kolońska wersja klasycznego Eau Sauvage (nie mylić z Sauvage ;)) bardziej współczesne od klasyka pachnidło, oferujące chłodną, zieloną mieszankę włoskiej bergamotki, grejpfruta, galbanum, liścia gorzkiej pomarańczy i wetywerii. Świetne parametry i trwałość zapachu gwarantują odświeżenie na długie godziny. Diorowska wysoka jakość składników i wirtuozerska kompozycji wyróżnia go spośród wielu innych rynkowych konkurentów. Klasycznie męski rys wynika ze zobowiązującego dziedzictwa. Raczej dla dojrzałych mężczyzn.

Hermes Eau de Citron Noir – pozostajemy w gatunku kolońskim, jednakże to jego wyjątkowe oblicze. Wibrujące, gorzkawe, cytrusowe intro łagodnie przechodzące w susz herbaciany i ostry, drzewny, bardzo trwały finisz. Minimalistyczna i jednocześnie odważna kompozycja oparta na kontraście pomiędzy rześkim cytrusem, dymną herbatą a suchym drzewnym gwajakowcem. Dzięki tej wibrującej, jakby pikantnej, drzewnej bazie kompozycja nabrała zdecydowanie nowoczesnego, rzekłbym – wielkomiejskiego – charakteru. To jedna z najciekawszych i najskuteczniejszych (trwałość!) znanych mi współczesnych interpretacji kolońskiego tematu.

Ostatnia pozycja w tegorocznym zestawieniu. Guerlain L’Homme Ideal Cologne to bardzo interesujące rozwinięcie gorzko-migdałowego tematu linii L’Homme Ideal. Ten sygnaturowy kulinarny aromat czuję tu całkiem wyraźnie, ale zostało on połączony z klasycznymi kolońskim składnikami: cytrusami i neroli (kwiat pomarańczy), a w bazie umieszczono wetywerię i białe piżma. Ten zabieg nadał aromatowi świeżości oraz pewnej wibracji, którą w perfumach bardzo lubię. Efektem jest bardzo moim zdaniem udane pachnidło, może nie stricte kolońskie, ale zawierające elementy tego gatunku, rześkie i świeże, jednocześnie ze słodko-gorzkim tłem.