Eva Kant

Oryginalna nazwa perfum (imię i nazwisko fikcyjnej bohaterki komiksowego kryminału) zapowiada niezwykły zapach, nazwany zresztą „zapachem przestępcy”. Eva Kant (brzmi naprawdę dobrze!) to moim zdaniem najoryginalniejsze pachnidło O’Driu, a nadzwyczajny olfaktoryczny efekt Pregoni osiągnął tu przy użyciu zadziwiająco zwyczajnych środków.

Unikatowe i niezwykle oryginalne zestawienie nut kwiatowych magnolii, rumianku (!) i ylang ylang (odrobinę) z ziołową nutą lawendy, subtelnie doprawione kardamonem i imbirem, wzmocnione dla lepszego efektu początkowego goryczką grejpfruta i zwieńczone pięknie wyważoną wanilią w połączeniu z benzoesem, sandałowcem i mirrą daje w rezultacie charakterystyczny, unikatowy, sugestywny i łatwo zapadający w pamięć aromat. To jeden z najoryginalniejszych zapachów, jakie miałem przyjemność poznać i kolejny w wykonaniu Pregoniego dowód na to, że mimo nie mającego precedensu nasycenia rynku perfumowego wciąż można – przy użyciu niemal tradycyjnych ingrediencji perfumiarskich – tworzyć pachnidła ekscytująco odmienne.

Eva Kant posiada rzadką cechę intrygowania, wzbudzania kontrowersji, zmusza do myślenia, szukania w pamięci zapachowych skojarzeń, które nigdy do końca nie nabierają pełnego wyrazu, niczym odległe wspomnienia z dzieciństwa. Kant wydaje się dziwnie znajoma i jednocześnie niedookreślona. Pociąga i jednocześnie odpycha swym tajemniczym charakterem. Choć jest uniseksem (jak wszystkie O’Driu), to na skórze odważnej kobiety może spowodować, że mężczyznom znajdującym się w jej otoczeniu skóra nieco ścierpnie… Niezwykłe, magnetyczne, przedziwne to pachnidło, zaręczam.

nuty głowy: grejpfrut

nuty serca: lawenda, magnolia, ylang ylang, rumianek, kardamon, imbir,

nuty bazy: mirra, drewno sandałowe, wanilia, benzoes

twórca: Angelo Orazio Pregoni

rok premiery: 2013

 

Satyricon

Satyricon to wedle słów Pregoniego pierwsze pachnidło skomponowane z pomocą innych perfumiarzy (Paolo Bazzani, Stefano Macaione i Julìa Papas) i przyznać muszę, że to także najbardziej przyjazny zapach O’Driu, co wcale nie znaczy że banalny. O nie. Niech świadczy o tym to, że gdyby ktoś kiedyś dał mi do powąchania Satyricon i powiedział, że to nowe dzieło Bertranda Duchaufoura – uwierzyłbym bez wahania. A zapachy Duchaufoura od niczego nie są tak odlegle, jak od banału. Już sam początek Satyricon jest w jego stylu. Mocna, skondensowana mieszanka słodkich cytrusów (a’la wstęp do genialnego Seville a l’Aube L’Artisan Parfumeur), unoszona  w powietrze sporą dawką prawdopodobnie różowego pieprzu, spod której po chwili wyłaniają się przyprawy, przydające całości lekko słonego tła i orientalnego klimatu. Moje skojarzenia dryfują wówczas w kierunku takich pachnideł jak Vaara Penhaligon’s, Deliria L’Artisan Parfumeur Explosions d’Emotions czy pachnidła Neela Vermeire autorstwa Duchaufoura, ale także Ambre Sultan Serge’a Lutensa. Satyricon zachowuje się na skórze raczej niezmiennie, jedynie w sposób naturalny traci swój spory impet (to najmocniejszy zapach w kolekcji O’Driu) w miarę upływu czasu. Dominują w nim przez cały czas aromaty owocowe i egzotyczne przyprawy posadowione na ambrowej bazie. Troszkę tylko szkoda, że baza jest tak bardzo delikatna.

Zgoda – Satyricon nie jest w całości tak perfekcyjnie i precyzyjnie skomponowany, jak dzieła Duchaufoura. To oczywiste. Poziom na którym tworzy Francuz, jest dostępny nielicznym adeptom perfumiarskiej sztuki. Dosłownie kilku twórcom. Ale Pregoni aspiruje wysoko i już dowodzi swoimi kompozycjami dużego potencjału. Z pewnością warto śledzić jego stricte perfumowe poczynania, przymykając oko na happening i prowokację. One mają tylko zwrócić naszą uwagę na zawartość flakonów, a ta jest naszej uwagi zdecydowanie warta, bo Włoch ma niesztampowe podejście, interesujące pomysły i całkiem dobrą ich egzekucję. Dobrze rokuje na przyszłość.

główne nuty: cytrusy, przyprawy, owoce, wino

twórca: Angelo Orazio Pregoni

rok wprowadzenia: 2015