Jest rok 1882. Paryski dom perfumeryjny Houbigant, działający od 1775 roku, (!) przedstawia Paryżankom i Paryżanom nowe pachnidło autorstwa swego perfumiarskiego mistrza Paula Parqueta. Fougere Royale. Perfumy, w których po raz pierwszy w historii umieszczany jest tercet składników: lawendy, mchu dębowego oraz izolatu – kumaryny zawartej w fasoli Tonka (składnik zostaje laboratoryjnie wyizolowany z Tonka i jest to historycznie pierwszy znany tego typu przypadek). W ten sposób powstaje klasyczny akord fougere, zwany paprociowym. Od tego momentu nic już nie będzie takie samo. Akord ten stanie się absolutnie klasycznym i bezprecedensowo popularnym elementem składowym głównie męskich perfum, a rodzina zapachów fougere rozrośnie się do niebywałych rozmiarów, stając się największą rodziną zapachową w kategorii perfum męskich.

Fougere Royale zniknie z rynku, a Houbigant zastąpi go 100 lat później nowocześniejszym Duc De Vervins (opartym na recepturze sławnego przodka). Regularnie powstawać będą zapachy inspirowane wiekopomnym dziełem Parqueta. Lista jest długa, a najbardziej znane to: Feberge Brut, Paco Rabanne Pour Homme, Azzaro Pour Homme, Jacques Bogart Pour Homme, Maurer & Wirtz Tabac, Guy Laroche Drakkar Noir, Pino Silvestre, Rochas Moustache, YSL Kouros, YSL Rive Gauche Pour Homme, Andy Tauer Reverie Au Jardin, Parfum d’Empire Fougere Bengale. Pojawią się rozmaite wariacje w postaci aromatycznych fougere (dodatek przypraw i składników drzewnych). Do lawendy dokooptowana będzie bergamotka. Bardzo często jako modyfikatory używane będą wetiwer i geranium. Rodzina fougere rozrośnie się do potężnych rozmiarów i znajdziemy w niej zarówno ponadczasowe klasyki Cool Water Davidoff, Fahrenheit Dior,  jak i zupełnie nowe ujęcie starego tematu w Narciso Rodriguez For Him, Diesel Fuel For Life czy Sartorial Penhaligon’s. Bezprecedensowa popularność i wszechobecność zapachów fougere powoduje, że w rozmaitych źródłach bardzo często przypomina się gdzie był początek i skąd się to wszystko wzięło.

W 2010 perfumowy świat obiegła sensacyjna informacja. Houbigant postanowił przywrócić swój klasyk do życia w uwspółcześnionej, choć możliwie wiernej formie. Zlecenie otrzymał Rodrigo Flores-Roux, perfumiarz Givaudana o sporym doświadczeniu i więcej niż kilku świetnych pachnidłach na koncie (choćby kultowe Black Cashmere Donny Karan, zapachy m.in. dla Johna Varvatosa, Elizabeth Arden, Toma Forda).

Flores-Roux skomentował pracę nad ożywieniem perfumiarskiej legendy: „Jestem absolutnie podekscytowany faktem, że zostałem wezwany przez Houbiganta do wzięcia udziału w ponownych narodzinach Fougere Royale. Jako perfumiarz mogę stwierdzić, że taki dar zdarza się jeden raz w życiu.” Słowa artysty nie są przesadzone. Obcowanie z prawdziwą legendą perfum, bycie częścią tego projektu to dla perfumiarza zaszczyt, jakich mało. To także niezwykła forma docenienia jego kunsztu.

Dziś dzięki niezwykłej uprzejmości pani Joanny Missali z perfumerii Quality Missala (w której ofercie ten niezwykły zapach wkrótce się pojawi), mogę zapoznać się z legendą perfum i podzielić się swymi wrażeniemi na blogu. To dla mnie wyjątkowa chwila, bo i przedmiot testów wyjątkowy – bez dwóch zdań.

Fougere Royale  zaczyna się mieszanką olejków cytrusowych w sposób naturalny przechodzących w bukiet aromatycznych ziół śródziemnomorskich z dominacją wspaniałej, najwyższej jakości lawendy i uroczego rumianku. W sercu kompozycji kwiaty – doskonałe i rzadkie (róża majowa, rondeletia), geranium oraz tradycyjne przyprawy – goździk i cynamon. Tu  Fougere Royale budzi moje skojarzenia (tak!) z Opium Pour Homme YSL w wersji EDT. W schyłkowej fazie akord serca staje się nieco szorstki, nieco jakby cierpki w sposób charakterystyczny dla jakże rzadko dziś spotykanego w perfumerii mchu dębowego, bez którego nie byłoby kategorii fougere. Baza zaczyna się tym mszystym akcentem, po czym zdąża w kierunku ciepłego i komfortowego finiszu z kumaryną w roli głównej. Ewolucja zapachu jest nad wyraz harmonijna, świadcząca o mistrzowskim doborze składników i ich proporcji.

Dwa słowa, które cisną mi się na klawiaturę, gdy próbuję scharakteryzować Fougere Royale, to klasa i ekskluzywność. Tak pachną 200% męskie absolutnie ekskluzywne perfumy z prawdziwą klasą. Trzeba oddać Flores-Roux, że zinterpretował klasyka nad wyraz współcześnie, do tego stopnia, że zapach absolutnie nie sprawia wrażenia oldskulowości i w żadnym razie nie kojarzy się z „dystyngowanym panem”. Jednocześnie bez chwili wahania stwierdzam, że jest to nad wyraz piękne i harmonijne pachnidło. Jest w nim definicja tego, co odnajduję w wielu męskich perfumach na przestrzeni mojej już kilkuletniej z nimi przygody. Wszystko to jest tu jednak tak doskonale wycyzelowane, wyszlifowane, wypolerowane i wygłaskane, że zapach jawi się w moich nozdrzach jako absolutny ideał. Ideał męskich perfum. Tak go zapamiętam.

Projekcja jest perfekcyjna, sporo powyżej współczesnej średniej. Zapach wyczuwalny jest wyraźnie przez wiele godzin, ale nie przytłacza i nie męczy. Daje wyłącznie dziką satysfakcję z noszenia. Trwałość bardzo dobra, bo ponad 12 godzin, przy czym na skórze można go wywąchać go jeszcze 20 godzin po aplikacji.

Opakowanie na podstawie zdjęcia ocenić należy jako ekskluzywno-pancerne. Masywny, piękny flakon z grawerowanego szkła chroniony jest przez zamykaną na metalowy zatrzask elegancką skrzyneczkę. Opakowanie jest niecodzienne bo i perfumy są takie.

Chciałbym kiedyś móc porównać współczesne Fougere Royale z klasykiem z przeszłości. Wierzę, że kiedyś będzie mi to dane. Dziś jednak moja satysfakcja z obcowania ze współczesnym jego wcieleniem jest doprawdy ogromna. Rodrigo Flores-Roux stanął ponad wysokość tego zadania. Odtworzył genialne dzieło w genialny sposób.

nuty głowy: bergamotka, zioła śródziemnomorskie, lawenda, rumianek

nuty serca: rondeletia, geranium, róża majowa, cynamon, goździk

nuty bazy: ambra, mech dębu, paczula, bób Tonka, szałwia

twórca: Rodrigo Flores-Roux

rok wprowadzenia: 2010

moja klasyfikacja: zapach pełen klasy, ekskluzywności i ponadczasowej elegancji; uniwersalna kompozycja dla mężczyzn ceniących klasyczne nuty i „najwyższą półkę”; arcydzieło perfumerii w najlepszym możliwym wydaniu; czapki z głów

ocena w skali 1-6: kompozycja: 6/ moc: 5/ trwałość: 5/ flakon: 6