„Perfumy inspirowane historią, kulturą, przyrodą i współczesnym życiem Indii.”

Takim zdaniem wita nas na swej stronie internetowej Neela Vermeire, mieszkająca w Paryżu Hinduska określająca siebie koneserką perfum, a od niedawna także kreatorką własnej perfumowej marki. Głośno zrobiło się o niej w 2012 roku, gdy debiutowała trójką pachnideł stworzonych przez samego Bertranda Duchaufoura, perfumiarza niezwykle wszechstronnego i lubiącego podejmować nowe wyzwania (a najlepiej kilka na raz…). Neela deklaruje, że dała słynnemu perfumiarzowi dostęp do cennych składników, by ten w najlepszy możliwy sposób oddał w swych kompozycjach splendor Indii z różnych okresów ich historii. Tak powstały Trayee, Mohur i Bombay Bling!, do których w zeszłym roku dołączono Ashoka.

Dzięki uprzejmości warszawskiej perfumerii Mon Credo mam przyjemność podzielić się swymi wrażeniami nt. tych z pewnością niezwykłych zapachów. Nie byłbym sobą, gdybym nie dodał, że byłem ich szczególnie ciekaw ze względu na ich twórcę – wspomnianego Bertranda Duchaufoura, znanego m.in. z tego, że potrafi jak nikt inny przełożyć klimat odwiedzanych przez siebie miejsc na język perfum, co udowodnił przede wszystkim, ale nie jedynie, w serii podróżnych pachnideł skomponowanych dla L’Artisan Parfumeur.

Trayee

Wedle źródeł Trayee odzwierciedla boską trójcę ksiąg kanonu wedyjskiego – Rygweda, Jadźurweda oraz Samaweda – najstarszej odnotowanej indyjskiej religii – wedyzmu. Użyte w kompozycji składniki, a przynajmniej część z nich, nawiązują do substancji używanych podczas tradycyjnych wedyjskich obrzędów. Jeżeli można mówić o hinduskim klimacie perfum, na analogicznych zasadach jak mówimy o arabskim, gdy poznajemy dzieła Serge Lutensa czy Amouage, to Trayee wydaje się być doskonałym jego przykładem. Nie karykaturalnym, tylko autentycznym. Zresztą nawet sama Neela podkreśla, że Trayee to w jej kolekcji perfumy najpełniej i najdoskonalej oddające jej wspomnienia o Indiach i towarzyszących jej w młodości zapachach związanych z rozmaitymi codziennymi rytuałami. Zawierają wszystkie istotne z tego punktu widzenia komponenty i składają się na bardzo sugestywny olfaktoryczny obraz. Trayee to przebogata, ale wcale nie przytłaczająca kompozycja orientalna, pełna przypraw i osadzona na bardzo solidnych drzewno-waniliowych podstawach. Pachnie bardzo hindusko, ale też charakterystycznie dla stylu Duchaufoura z ostatnich lat. Perfumiarz ten lubi budować perfumy na kontrastach. Także i tu odnajdziemy taki antagonizm – pomiędzy nutami słodkich przypraw oraz początkowo wyrazistym, później subtelniejszym dymnym, słonym, lekko zwierzęcym oudem. Niecodzienny kwaskowaty akord otwarcia z nutami cynamonu, porzeczki i bazylii z nutą dymu wędzarniczego i kardamonu, dość szybko układa się w główny temat: ciepłą woń słodkich przypraw i drzew – w tym subtelnego oudu. Czas działa na korzyść nut drzewnych, które z każdym kwadransem stają się wyraźniejsze, ale ich wiórową naturę poskramiają gęste nuty wanilii, ambry i mchu dębowego. Finisz jest znakomicie waniliowy, głęboki i ciepły, komfortowy, nieco nawet hipnotyczny.

Trayee układa się blisko skóry i wydaje się być nieco ociężały masą i liczbą użytych ingrediencji, których zaskakująco szczegółowy spis znajdziemy na etykiecie ozdobnego flakonu o dość klasycznym kształcie. Nota bene wszystkie pachnidła Nelee Vermiere wyposażone są w taką pouczającą etykietę, która pozwala natychmiast zaznajomić się z użytymi w nich składnikami. To – mam wrażenie – sympatyczny ukłon autorki w stronę wszystkich perfumowych entuzjastów, których jest przecież doskonałym przykładem, a którzy lubią wiedzieć, co składa się na dane pachnidło. Trayee wymaga czasu na skórze, by móc się rozwinąć, i by go w pełni docenić. Troszkę tylko szkoda, że jest dość cichy. Jak dla mnie – zbyt cichy. W jednym z wywiadów Neela jednak zastrzega, że nie lubi mocnych perfum, bo traktuje je jako coś bardzo osobistego i bliskiego samej sobie.

Nuty głowy: imbir, cynamon, elemi, czarna porzeczka, bazylia

cdn.