Dwa tygodnie temu wspomniałem na blogu o najnowszym premierowym męskim zapachu Amouage – Honour Man. Towarzyszy mu damski jego odpowiednik – Honour Woman. Do tego firma z Omanu zdążyła już nas przyzwyczaić. Kolejne pachnidła wypuszczane są parami pod tą samą nazwą i mają wspólną otoczkę promocyjną, choć same zapachy zwykle penetrują raczej inne obszary olfaktoryczne.

Dziś dzięki uprzejmości perfumerii Quality Missala mogę podzielić się subiektywnymi wrażeniami nt. najnowszego męskiego zapachu Amouage. Pierwszy wniosek, jaki nasuwa mi się po kilku testach jest taki, że Amouage w zakresie pachnideł męskich wydaje się od pewnego momentu (konkretnie od Jublation XXV) utrzymywać specyficzny, bardziej nowoczesny styl perfum. Pozbawione są one charakterystycznych dla wcześniejszych pachnideł marki nut kwiatowych i klasycznych orientalnych akordów drzewno-piżmowych (Gold, Lyric, Dia, Reflection). Ten „współczesny” męski Amouage „rozpoczął się” z inicjatywy nowego dyrektora artystycznego Christophera Chonga właśnie dziełem Bertranda Duchaufoura Jubilation XXV stworzonym w 2008 roku na 25 lecie istnienia marki. Następujące po nim regularnie rok po roku Epic, Memoir i najnowszy Honour są

stylistycznie do siebie zbliżone. Są zwykle żywiczne, suche, pikantne, wzbogacone o cenne omańskie kadziła, zdecydowanie i jednoznacznie męskie. Gdy Jubilation porusza harmonijnym połączeniem woni borówki, nut kadzidlanych i nieśmiertelnika, Epic wydaje się być idealnym kadzidłowcem „niereligijnym”, Memoir zaś pięknie i oryginalnie prezentuje akord absyntu w otoczeniu kadzideł. Z kolei dzisiejszy bohater – Honour – stawia akcenty przyprawowe, pozwalając cieszyć się użytkownikowi mieszaniną pieprzu, gałki muszkatołowej, paczuli i kadzidlano-cedrowo-piżmowego finiszu. Choć moim zdaniem wybada nieco blado w porównaniu z poprzednikami, pozostaje jednak wciąż pachnidłem Amouage. Zapachem marki dbającej o najwyższą jakość swych produktów. I to się tu czuje bezsprzecznie.

Gdy nieco zagłębić się w strukturę Honour zauważymy, że zapach zaczyna się masywnym akordem pieprzowym, który w sercu wzmocniony zostaje muszkatem i nutami żywicznymi. Nie byłby jednak Honour prawdziwie męskim Amouage, gdyby nie inkorporował omańskiego kadzidła i arabskich piżm. Mimo bogactwa składników kompozycja jest dość oszczędna w środki wyrazu, bardzo skupiona, sucha, wiórzasta zawartym w bazie cedrem. Jakże daleka od przeładowanych, ociekających upojnym kwieciem, balsamami i piżmami starszych perfum marki. Projekcja jest – jak na Amouage – dość spokojna, zapach trzyma się raczej blisko skóry, ale noszący wyczuwa go na sobie całkiem wyraźnie.  Trwałość jest – jak zwykle u Amouage – przepotężna. Zapach utrzymuje się na skórze przez blisko dobę. Konkretnie tkwi na naskórku w sposób nie zachwiany specyficzna, nieco cierpka, nieco gorzkawa, nieco gryząca nuta, której składu nie jestem w stanie określić (najpewniej wypadkowa wszystkich składników o najcięższych molekułach).

Christopher Chong do opracowania Honour wybrał Nathalie Feisthauer – obecną główną perfumiarkę w firmie Symrise. Artystka ta pracowała dla Cartiera, Hermesa, niszowego Comme des Garcons i Etat Libre d’Orange. Jest więc perfumiarką doświadczoną współpracą dla najlepszych. Amouage z pewnością tradycyjnie juz zadbało o najwyższą jakość składników. A jednak – mimo wszystko – czegoś mi w Honour Man brakuje. Charakteru? Pomysłu? Błysku artystycznej wizji?

Flakon w charakterystycznym dla Amouage kształcie, tym razem w bieli i złocie prezentuje się naprawdę imponująco i pięknie.

nuty głowy: czerwony pieprz, czarny pieprz