Po zaskakująco słabym i rozczarowującym Tom Ford for Men i nieco bardziej udanym Tom Ford for Men Extreme w zeszłym roku Tom Ford zaprezentował światu swoją interpretację wetiweru w postaci wody perfumowanej Grey Vetiver. Premiera zapachu była sporym wydarzeniem w tzw. światku designerów mody (wszak Ford jest ostatnio jednym z najbardziej trendy designerów, a jego poczynania są uważnie śledzone przez konkurencję i media), a sam zapach otrzymał nagrodę FIFI Awards 2010 w kategorii Męski zapach luksusowy.

Introdukcja pachnidła jest bardzo typowa. Cytrusy z odrobiną goryczki wskazują na grejpfrut raczej niż bergamotę. Początek orzeźwia i zapowiada już głównego gracza, bowiem wetiwer jest obecny od samego początku. W wersji dość łagodnej, zdecydowanie nowoczesnej i nieniszowej. Towarzystwo gałki muszkatołowej i jagód pimento, o którym przekonujemy się z każdą kolejną minutą, dodaje kompozycji pikantności.  Autorzy zapachu (anonimowy zespół perfumiarzy z Firmenicha – by nie przyćmić zacnego „kreatora” Forda) umieszcza wetiwer we współczesnym kontekście. Nie znajdziemy więc tu tabakowej nuty, mamy za to bardzo nowoczesne, ostre wykorzystanie muszkatu oraz – dość pospolite we współczesnych męskich pachnidłach – syntetyczne ambrowe, gryzące, lekko duszące zakończenie. Wszystko to powoduje, że perfumy te są ostre, musujące, wyczuwalne, dominujące, dające znać o sobie. Mają solidną ekspozycję i moc, a także bardzo dobrą trwałość – ponad 12 godzin. Są bardzo poprawnie „skrojone”. Stawiam je w jednym rzędzie z Dior Homme Sport i Bleu de Chanel, tyle że znaną z tamtych imbirową dominantę tutaj zastąpił wetiwer.

Jest kwestią niemal oczywistą, że podjęcie tematu wetiweru w perfumach designerskich i zaakcentowanie tego w nazwie perfum, staje się pretekstem do porównań z klasycznym guerlainowskim wetiwerem. Wielu perfumowych entuzjastów nie obawia się nawet śmiałych stwierdzeń, jakoby oba zapachy były podobne. Owszem są podobne wetiwerem i w pewnym sensie również filozofią. Guerlain Vetiver i Tom Ford Grey Vetiver to co prawda dwa różne światy, różne czasy, różne podejścia, ale…. Łączy je stricte męski charakter. Protoplasta bazuje na nieco bardziej oldksulowej, goryczkowej, kwaśnawej wetiwerowej nucie umoszczonej na solidnej, tabakowej bazie, podczas gdy Grey Vetiver przedstawia nam wetiwer współczesny, łatwiejszy w odbiorze, bardziej sprzyjający współczesnym zapachowym gustom. Obie kompozycje są jednak odbiciem czasów w jakich powstały. Wyrafinowany Guerlain Vetiver pojawił się w czasach, gdy luksus był dla wybranych, dobrze urodzonych. Ci zaś cenili sobie wyrafinowanie i klasę. Dynamiczny, szybki, łatwy w odbiorze i „straight in your face” Grey Vetiver wpisuje się we współczesność, gdzie luksus można nabyć mając odpowiednią liczbę zer na koncie (a niekoniecznie stosowane pochodzenie), a wyrafinowanie jest zbyt nudne i zbyt pretensjonalne, by się nim zajmować.

Grey Vetiver to mainstream, ale w bardzo dobrym, solidnym wykonaniu. Na pewno nie znajdziemy tu żadnego eksperymentu, żadnych poszukiwań czy wirtuozerii olfaktorycznej na miarę Coeur de Vetiver Sacre L’Artisan, artyzmu Vetiver Dance A. Tauera czy awangardy na miarę Encre Noire Lalique. Obcując z Grey Vetiver i rozmyślając o nim, nie mogę pozbyć się wrażenia, jakoby Tom Ford postawił sobie ambitny cel stworzenia wetiweru naszych czasów, który stanie się legendą na miarę guerlainowskiego arcydzieła. Nie byłbym wcale zaskoczony, gdyby tak było, znając zarówno jego ambicje, jak i niezaprzeczalny talent kreatorski, ale przede wszystkim umiejętność Forda egzekwowania swych zapachowych wizji od perfumiarzy. Ale czy sama kompozycja obroni się i wpisze tak trwale w męskie gusta, tak jak francuski klasyk? Czas pokaże.

Na koniec dodam, że cieszy mnie widoczny powrót do łask tej niezwykłej ingrediencji perfumiarskiej i częste wysuwanie jej na pierwszy plan, również w takim nowoczesnym i dynamicznym, w sumie nieskomplikowanym kontekście, jak w Grey Vetiver właśnie. To koniec końców udane męskie pachnidło, warte ulokowania w garderobie eleganckiego faceta XXI wieku.

nuty górne: kwiat pomarańczy, grejpfrut, szałwia

nuty środkowe: irys, gałka muszkatołowa, jagody pimento

nuty dolne: wetiwer, ambra, mech dębu

twórca: Firmenich

rok wprowadzenia: 2009

moja klasyfikacja: nowoczesny wetiwerowiec, uniwersalny, ostry, mocny, dynamiczny, bardzo męski

ocena w skali 1-6: kompozycja: 5/ moc: 5/ trwałość: 5/ flakon: 5